اخبار و مقالات

تعیین کیفیت عسل-آزمایشگاه رسوب آب (ویرایش 2021)

کیفیت عسل

تعیین کیفیت عسل

آیا نسبت به کیفیت عسلی که خریداری کرده اید شک دارید؟

آیا تا به حال آزمایش عسل انجام داده اید؟ و یا اینکه نمونه به آزمایشگاه عسل ارسال کرده اید و نیار به تفسیر آزمایش عسل دارید؟

آیا نمی دانید قند موجود در عسل مصرفیتان طبیعی یا مصنوعی است؟

آیا نسبت به خلوص عسلی که مصرف می کنید تردید دارید؟

چگونه عسل اصل رو از تقلبی تشخیص دهیم؟

مطمئناً با خواندن مطالب زیر صحیح ترین روش برای تشخیص کیفیت عسل و آگاهی از خلوص آن را می یابید و با خیالی راحت از خوردن عسلی که دارید لذت می برید.

عسل چیست؟

عسل ماده طبیعی شیرین است، که زنبور عسل آن را از شهد گل ها، شکوفه ها، تراوش بخش زنده گیاهان جمع آوری و در کندو ذخیره می سازد.

مهمترین روش جهت تشخیص عسل طبیعی از عسل تقلبی

متاسفانه هیچ روش خانگی برای تشخیص عسل طبیعی که سریع و آسان باشد وجود ندارد. فیلم تشخیص عسل طبیعی به روش های خانگی یا تست عسل طبیعی با آب سرد که در شبکه های مجازی دست به دست می شوند پایه علمی و درستی ندارند.

حال چه باید کرد؟

کافیست جهت آزمایش عسل مقداری از عسل موردنظر را به آزمایشگاه تخصصی ارسال نمایید. آزمایشگاه رسوب آب (تشخیص دامپزشکی انوشه) جهت تست عسل طبیعی و تشخیص عسل طبیعی و تقلبی دارای گواهینامه ایزو 17025 با کادری مجرب زیر نظر سازمان دامپزشکی کشور قادر به انجام تمامی فاکتورهای عسل می باشد.

آزمایش عسل

چه فاکتورهایی باید تست شود؟

ویژگی های شیمیایی آزمایش عسل مطابق با استاندارد ملی ایران به شماره 92 با شرح زیر می باشد، که در ادامه تمامی فاکتورها به تفکیک شرح داده می شود :

  • قندهای احیاکننده قبل از هیدرولیز
  • ساکارز
  • رطوبت
  • pH
  • اسیدیته آزاد
  • فعالیت دیاستازی
  • نسبت فروکتوز به گلوکز
  • خاکستر
  • هدایت الکتریکی
  • هیدروکسی متیل فورفوران
  • مواد جامد غیر محلول در عسل
  • پرولین

و همچنین ویژگی های میکروبی جهت تعیین کیفیت عسل مطابق با استاندارد ملی ایران به شماره 7610 عبارتست از :

  • شمارش اسپور کلستریدیوم احیا کننده سولفیت : منفی در هر گرم
  • مخمرهای اسموفیلیک : کمتر از 10 (cfu/g)
  • کپک : کمتر از 100 (cfu/g)

بنابراین برای تعیین کیفیت عسل و اطمینان از خلوص آن باید تمامی موارد ذکرشده در آزمایشگاه تخصصی تست گردد تا از کیفیت عسل اطمینان حاصل گردد.

ویژگیهای شیمیایی مورد آزمون در عسل:

تست شیمیایی عسل

1.قندهای احیاکننده قبل از هیدرولیز (گرم در صد) : حداقل تا 65 قابل قبول است.

بطور کلی قندها به سه دسته تقسیم می شوند:

مونو ساکاریدها : شامل گلوکز، فروکتوز یا لولوز و گالاکتوز

دی ساکاریدها : مثل ساکارز، مالتوز و لاکتوز

پلی ساکاریدها : پلی ساکاریدها هم نظیر نشاسته و گلیکوژن

از میان قندها، تمامی مونو ساکاریدها و از دی ساکاریدها مالتوز و لاکتوز قندهای احیا کننده هستند .

عسلی که از شهد گیاهان به دست آمده به صورت طبیعی حاوی مقادیری فروکتوز و گلوکز است که درصد فروکتوز آن بیشتر بوده و نسبت فروکتوز به گلوکز از 0.9 کمتر نیست که البته این میزان به گیاهی که شهد آن توسط زنبور استحصال شده بستگی دارد.

هیدرولیز یعنی شکستن قند موجود در عسل و تبدیل آن به گلوکز و فروکتوز که نسبت های آن 50درصدی می باشد. هیدرولیز کردن به وسیله آنزیم یا اسید انجام می شود. بعد از هیدرولیز ساکارز و تبدیل آن به فروکتوز و گلوکز، فروکتوز پایدار نیست و تبدیل به گلوکز می شود این قابلیت تغییر قندها به یکدیگر را خاصیت موتاروتیشن می گویند.

ابتدا درصد قندهای احیاکننده را اندازه گیری می کنیم، چون اگر درصد قندهای احیا کننده را اندازه گیری نکنیم نمی توانیم بفهمیم با هیدرولیز، چه میزان از قندها هیدرولیز شده اند. بعد از هیدرولیز، دوباره قندهای احیاکننده اندازه گیری می شوند. در این مرحله مشخص می شود چه مقدار قندهای دیگر که در اینجا ساکارز است، در عسل بوده و هیدرولیز شده است. در واقع با کسر کردن مقدار اولیه قندهای احیاکننده از مقدار آن بعد از هیدرولیز کردن، مقدار ساکارز موجود در عسل به دست می آید. پس این اختلاف، مقدار قندی است که هیدرولیز شده که میزان آن در 100 گرم، درصد ساکارز را نشان می دهد.

2. ساکارز (گرم در صد) : حداکثر تا عدد 5 قابل قبول است.

3. رطوبت (درصد) : حداکثر تا عدد 20 مجاز می باشد.

میزان رطوبت عسل با درصد احتمال تخمیر آن رابطه مستقیم دارد که به کمک دستگاه رفراکتومتر اندازه گیری می شود.

4. pH : حداقل تا عدد 3.5 قابل قبول می باشد.

اسیدهای موجود در عسل که اصلی ترین آن اسید گلوکونیک می باشد مانع رشد میکروارگانیسم ها می شود.

5. اسیدیته آزاد (میلی اکی والان در کیلوگرم) تا حداکثر عدد 40 مجاز می باشد.

در هنگام تغذیه زنبورها با محلول شکر برای هیدرولیز آسان، اسید سیتریک به محلول شکر اضافه می گردد که این عمل باعث افزایش اسیدیته آزاد در عسل می گردد.

6. نسبت فروکتوز به گلوکز حداقل 0.9 قابل قبول می باشد.

اگر عسلی طبیعی باشد بعد از هیدرولیز قندهای آن نسبت فروکتوز به گلوکز 0.9 یا 1 میباشد. اما اگر عسلی از شکر درست شده باشد این نسبت کمتر می شود و نشاندهنده آن است که در فرآیند تولید عسل از شکر استفاده شده است.

7. فعالیت دیاستازی به صورت کیفی آزمون می گردد که باید مثبت باشد.

این فاکتور نشان دهنده تازه بودن یا حرارت دادن عسل است که بر اثر ماندگاری عسل و حرارت دادن آن تغییر می کند.

8. هدایت الکتریکی بر حسب میلی زیمنس بر سانتیمتر که حداکثر تا عدد 0.8 قابل قبول است

هدایت الکتریکی رابطه مستقیمی با خاکستر و اسید موجود در عسل دارد. هدایت الکتریکی معیار مناسبی برای تشخیص عسل از عسلک می باشد.

9. هیدروکسی متیل فورفورالHMF  (میلی گرم در کیلوگرم) : حداکثر تا عدد 40 مجاز می باشد.

به صورت کیفی اندازه گیری می شود که باید منفی باشد. نتیجه این آزمون در رابطه با عسل طبیعی حرارت دیده، مثبت است. هرگاه قند اینورت از تاثیر آنزیم اینورتاز بر ساکارز ایجاد شده باشد نتیجه منفی و فاقد HMF خواهد بود.

10. خاکستر : حد مجاز آن تا عدد 0.6 می باشد.

مقدار خاکستر ماده غذایی عسل برگرفته از حشرات بیشتر از خاکستر عسل گیاهی است و این یک فاکتور کیفی و مهم در جدا سازی عسل با منشا های مختلف می باشد.

11. عوامل ناپذيرفتني

مواد خارجي همانند ذرات گياه (به استثناء گرده)، تمام يا بخشی از بدن حشرات و هر گونه ماده خارجي ديگر از عوامل ناپذيرفتني هستند.

12. موادافزودني

افزودن هرنوع مواد خوراكي و افزودني به عسل ممنوع مي باشد. بطور مثال اضافه كردن شكر، اسانس، اسيد خوراكي و غيره، تقلب محسوب مي شود.

ويژگي هاي فيزيكي مورد آزمون در عسل:

عسل

  • حالت فيزيكي عسل طبيعي

عسل در شرايط محيطي متفاوت، از سيال و روان، تا غليظ و چسبناك و يا قسمتي تا كاملاًٌ متبلور، رس كرده مي تواند متغير باشد.

  • رنگ

برحسب نوع گياه مورد استفاده زنبور، رنگ عسل از زرد كاهي تا قرمز تيره متغير است.

  • عطر و بو

عطر و بوي عسل متناسب با گل و گياهي است كه زنبور از آن استفاده كرده است.

  • مزه

عسل بايد داراي مزه شيرين مخصوص به خود و عاري از مزه سوختگي، تخمير و ترشيدگي و بطور كلي هرگونه مزه نامطبوع باشد.

  • کف

در سطح عسل نبايد هيچگونه كفي موجود باشد.

  • مواد خارجی

وجود هر گونه ماده اي غير از عسل، مانند موم در عسل صاف شده، قطعات بدن حشرات، قطعات گياهي در عسل شامل مواد خارجی مي شود.

بنابراین اگر میخواهید از کیفیت و درصد خلوص عسل اصمینان حاصل کنید، یک شیشه از آن را برای آزمایشگاه رسوب آب (تشخیص دامپزشکی انوشه) بفرستید تا مطابق با استانداردهای روز دنیا و زیر نظر کارشناسان مجرب تست گردد و با خیال راحت آن را مصرف نمایید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *