آلودگی ارسنیک در آب آشامیدنی باعث اثرات زیان آور در سلامت انسان می گردد . هدف از این پژوهش ، ارزیابی کارآیی فرآیند اسمز معکوس ( آب شیرین کن ) برای حذف ارسنیک در آب آشامیدنی ، می باشد .
این پژوهش براساس داده های آزمایشگاهی و از نوع مطالعات تجربی بوده است . پژوهش در یک پایلوت غشایی اسمز معکوس ( آب شیرین کن ) از جنس پلی آمید با مدول مارپیچی مدل TE 2521 ساخت شرکت CSM کره انجام گرفته است . پس از آماده سازی محلول ارسنات سدیم در آزمایشگاه ، عملکرد سیستم اسمز معکوس در حذف آرسنیک ، بررسی می شود . تاثیر تغییرات فشار ، PH و دماهای مختلف با غلظت ورودی 0.2 میلی گرم در لیتر و سپس در غلظت های مختلف روی کارایی حذف ارسنیک مورد ارزیابی قرار می گیرد . در هر حالت میزان فلاکس عبوری ( جریان عبوری در واحد سطح ) از غشا اندازه گرفته می شود . اندازه گیری مقدار ارسنیک به روش نقره دی اتیل دی تیو کاربامات انجام می پذیرد و درصد حذف آن تعیین می گردد .
نتایج حاصل نمایان گر شرایط بهینه عملکرد سیستم در فشار حدود 190 پوند بر اینچ مربع ، غلظت در محدوده 0.2 تا 0.5 میلی گرم در لیتر ، دما در محدوده ی 25 الی 30 درجه ی سانتی گراد و PH در محدوده 6 تا 8 می باشد . غلظت ارسنیک در آب ورودی غشا ، تاثیر چندانی در عملکرد سیستم و راندمان آن ندارد . افزایش دما موجب بهبود عملکرد سیستم و افزایش نسبی در راندمان آن می شود . PH محلول ورودی تاثیر چندانی در فلاکس و عملکرد هیدرولیکی ندارد اما راندمان حذف در PH های پایین به علت شکل یون های آرسنات موجود نسبتا کم می گردد .
منبع : پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی