کیفیت آب آشامیدنی یک عامل حیاتی در سلامت عمومی است و وجود عناصر بالقوه سمی (PTEs) خطرات قابل توجهی برای رفاه انسان به همراه دارد. این عناصر از جمله سرب، آرسنیک، جیوه، کادمیوم و کروم می‌توانند از طریق فرآیندهای زمین شناسی طبیعی، زباله‌های صنعتی، رواناب کشاورزی و سیستم‌های لوله کشی خورده وارد منابع آب شوند. حتی در غلظت‌های پایین، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض این عناصر سمی می‌تواند منجر به مشکلات شدید سلامتی مانند اختلالات عصبی، آسیب کلیوی، بیماری‌های قلبی عروقی و مشکلات رشدی در کودکان شود. بنابراین، نظارت و تنظیم سطوح PTE در آب آشامیدنی برای اطمینان از ایمنی و رعایت استانداردهای بهداشتی ضروری است.
فلزات سنگین
فلزات سنگین موجود در آب آشامیدنی، مانند سرب (Pb)، جیوه (Hg)، کادمیوم (Cd) و آرسنیک (As)، خطرات جدی برای سلامتی به همراه دارند. سرب که اغلب در لوله کشی‌های قدیمی یافت می‌شود، در بدن تجمع می‌یابد و باعث اختلالات عصبی و تاخیر در رشد کودکان می‌شود. جیوه آزاد شده از زباله‌های صنعتی بر کلیه‌ها و سیستم عصبی تاثیر می‌گذارد. کادمیوم که معمولاً از باتری‌ها و کودها منشا می‌گیرد، می‌تواند به مرور زمان باعث آسیب کلیه و ضعیف شدن استخوان‌ها شود. آرسنیک که به طور طبیعی در برخی منابع آب زیرزمینی وجود دارد، با ضایعات پوستی، سرطان و بیماری‌های قلبی عروقی مرتبط است. قرار گرفتن طولانی مدت در معرض این فلزات سنگین، حتی در مقادیر کم، می‌تواند منجر به مسمومیت مزمن، آسیب اندام‌ها و اثرات جبران ناپذیر سلامتی شود. سیستم‌های فیلتراسیون موثر، مانند اسمز معکوس و فیلترهای کربن فعال، به کاهش آلودگی فلزات سنگین کمک می‌کنند. آزمایش منظم کیفیت آب و جایگزینی سیستم‌های لوله کشی قدیمی، گام‌های مهمی برای اطمینان از آب آشامیدنی سالم و جلوگیری از قرار گرفتن در معرض سمی با این عناصر خطرناک است.
عناصر رادیواکتیو
عناصر رادیواکتیو مانند اورانیوم (U)، رادیوم (Ra) و رادون (Rn) می‌توانند آب آشامیدنی را از طریق سازندهای طبیعی زمین شناسی و زباله‌های صنعتی آلوده کنند. اورانیوم که در سازندهای سنگی خاص یافت می‌شود، می‌تواند به آب‌های زیرزمینی نفوذ کند و خطر آسیب کلیه و سرطان را افزایش دهد. رادیوم، محصول پوسیدگی اورانیوم، سرطان زا شناخته شده‌ای است که در صورت مصرف طولانی مدت می‌تواند منجر به سرطان استخوان شود. رادون، یک گاز رادیواکتیو که در آب حل می‌شود، با استفاده از آب در هوا آزاد می‌شود و خطر ابتلا به سرطان ریه را افزایش می‌دهد. قرار گرفتن مزمن در معرض عناصر رادیواکتیو در آب آشامیدنی، عملکرد سلولی را مختل می‌کند و احتمال جهش‌های ژنتیکی را افزایش می‌دهد. برای به حداقل رساندن این خطرات، از روش‌های تصفیه آب مانند تبادل یونی، اسمز معکوس و سیستم‌های هوادهی استفاده می‌شود. آزمایش معمول آب، به ویژه در مناطقی با ذخایر اورانیوم طبیعی بالا، برای جلوگیری از خطرات بهداشتی طولانی مدت مرتبط با آلودگی رادیواکتیو ضروری است.
آلاینده‌های صنعتی و کشاورزی
فعالیت‌های صنعتی و کشاورزی با وارد کردن عناصر سمی مانند کروم (Cr)، نیکل (Ni) و سلنیوم (Se) به آلودگی آب کمک می‌کنند. کروم، به ویژه کروم شش ظرفیتی (Cr(VI))، یک سرطان زای قوی است که در زباله‌های صنعتی یافت می‌شود و می‌تواند باعث سرطان ریه و دستگاه گوارش شود. نیکل که در آبکاری فلز و ساخت باتری استفاده می‌شود، می‌تواند وارد منابع آب شده و منجر به واکنش‌های آلرژیک، مشکلات تنفسی و آسیب کلیه شود. سلنیوم، یک ماده مغذی ضروری در مقادیر کم، در غلظت‌های بالا سمی می‌شود و باعث ریزش مو، آسیب عصبی و مشکلات گوارشی می‌شود. کودها، آفت کش‌ها و تخلیه‌های صنعتی منابع اولیه این آلاینده‌ها در منابع آب هستند. مقررات سختگیرانه، دفع مناسب زباله و تکنیک‌های پیشرفته فیلتراسیون مانند کربن فعال و سیستم‌های تبادل یونی برای کاهش قرار گرفتن در معرض ضروری هستند. نظارت منظم بر آب آشامیدنی، به ویژه در مناطق نزدیک به مناطق صنعتی یا زمین‌های کشاورزی، به جلوگیری از تجمع عناصر سمی و محافظت از سلامت عمومی کمک می‌کند.
عناصر سمی طبیعی
برخی از عناصر سمی مانند فلوراید (F)، منگنز (Mn) و آلومینیوم (Al) به طور طبیعی در آب‌های زیرزمینی وجود دارند اما می‌توانند در مقادیر بیش از حد مضر باشند. فلوراید، اگرچه در دوزهای کم برای سلامت دندان مفید است، اما در صورت مصرف بیش از حد می‌تواند باعث فلوئوروزیس، آسیب اسکلتی و اختلال عملکرد تیروئید شود. منگنز، یک ماده معدنی ضروری، در صورت وجود در غلظت‌های بالا می‌تواند منجر به اختلالات عصبی شبیه به بیماری پارکینسون شود. آلومینیوم موجود در خاک و آب با سمیت عصبی مرتبط است و در صورت مصرف منظم ممکن است به بیماری‌هایی مانند بیماری آلزایمر کمک کند. غلظت این عناصر بسته به شرایط زمین شناسی متفاوت است و نیاز به آزمایش دوره‌ای آب برای اطمینان از سطوح ایمن دارد. روش‌های فیلتراسیون مانند آلومینا فعال برای حذف فلوراید و تکنیک‌های اکسیداسیون برای کاهش منگنز به حفظ آب آشامیدنی سالم کمک می‌کند. آگاهی از ترکیب آب محلی و اجرای استراتژی‌های مناسب تصفیه آب، اقدامات کلیدی برای جلوگیری از اثرات سمی عناصر طبیعی در آب آشامیدنی است.
آزمایش عناصر بالقوه سمی در آب آشامیدنی در آژمایشگاه‌های رسوب آب
ما پیشرفته‌ترین تجهیزات و کارآزموده‌ترین پرسنل را در آزمایشگاه آب و پساب داریم. برای کسب اطلاعات بیشتر برای انجام تست عناصر بالقوه سمی در آب آشامیدنی با تیم مشاوران ما از طریق شماره ۷۷۶۴۶۱۰۲-۰۲۱ تماس بگیرید.