برومات یک ترکیب شیمیایی نگران کننده در آب آشامیدنی به دلیل خطرات بالقوه سلامتی است. در درجه اول به عنوان یک محصول جانبی تشکیل میشود، زمانی که آب حاوی برمید با ازن یا سایر عوامل اکسید کننده ضد عفونی خواهد شد. قرار گرفتن در معرض برومات با افزایش خطر سرطان و سایر اثرات نامطلوب سلامتی مرتبط است. در نتیجه، حضور این ماده در آب آشامیدنی با محدودیتهایی مانند سازمان بهداشت جهانی (WHO)و آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (EPA)تنظیم شده است. اندازه گیری دقیق سطوح برومات برای اطمینان از رعایت استانداردهای ایمنی و حفظ سلامت عمومی ضروری است. در این بررسی از وبسایت «رسوب آب» در مورد نحوه اندازه گیری برومات در آب آشامیدنی صحبت میکنیم.
برومات چیست؟
برومات یک ترکیب شیمیایی است که حاوی یون برومات (BrO3) است که از یک اتم برم تشکیل شده است که به سه اتم اکسیژن در آرایش مسطح مثلثی پیوند خورده است. این یک عامل اکسید کننده قوی است و معمولاً به صورت نمکهایی مانند برومات پتاسیم (KBrO3) یا برومات سدیم (NaBrO3) وجود دارد. هنگامی که ازن برای ضد عفونی کردن آب حاوی یونهای برمید استفاده میشود، بروماتها میتوانند به عنوان محصولات جانبی در فرآیندهای تصفیه آب تشکیل شوند.
بروماتها در آب آشامیدنی یک عامل نگران کننده هستند، زیرا به عنوان مواد سرطانزا بالقوه برای انسان طبقه بندی میشوند. بروماتها همچنین در کاربردهای مختلف صنعتی مانند محلولهای پرکننده مو، رنگها و مواد منفجره استفاده میشوند، اما استفاده از آنها در مواد غذایی، به ویژه به عنوان حالت دهنده خمیر در نان، به دلیل خطرات سلامتی بسیار محدود است.
اهمیت اندازه گیری برومات در آب آشامیدنی
اندازه گیری برومات در آب آشامیدنی برای تضمین سلامت و ایمنی عمومی بسیار مهم است، زیرا برومات توسط سازمانهایی مانند سازمان بهداشت جهانی و آژانس حفاظت از محیط زیست به عنوان یک سرطان زا بالقوه طبقه بندی میشود. برومات میتواند به عنوان یک محصول جانبی در طی ازن زنی یا کلرزنی آب حاوی یونهای برمید طبیعی تشکیل شود. حتی مقادیر ناچیز برومات خطرات سلامتی را به همراه دارد، به ویژه با قرار گرفتن در معرض طولانی مدت، از جمله افزایش خطر آسیب کلیه و سرطان.
آژانسهای نظارتی در سراسر جهان محدودیتهای سختی را برای برومات در آب آشامیدنی تعیین کرده اند که معمولاً 10 میکروگرم در لیتر یا کمتر است، که اندازه گیری دقیق را برای رعایت و به حداقل رساندن خطرات بهداشتی ضروری میسازد. تشخیص و نظارت قابل اعتماد به تاسیسات تصفیه آب کمک میکند تا سطوح برومات را به سرعت بررسی کنند و ایمنی و کیفیت منابع آب آشامیدنی را حفظ کنند.
روشهای اندازه گیری برومات در آب آشامیدنی
اندازه گیری برومات در آب آشامیدنی در آزمایشگاه اب و پساب انجام میشود. در ادامه به روشهای اندازه گیری اشاره میکنیم:
کروماتوگرافی یونی (IC)
کروماتوگرافی یونی روشی پرکاربرد برای اندازه گیری برومات در آب آشامیدنی است. این تکنیک با استفاده از ستون کروماتوگرافی، یونهای برومات را از سایر آنیونها در نمونه جدا میکند و به دنبال آن از طریق رسانایی یا جذب UV تشخیص داده میشود. این حساسیت و ویژگی بالا را فراهم میکند و امکان تشخیص غلظت برومات تا 0.5 میکروگرم در لیتر را فراهم میکند.
کروماتوگرافی یونی به دلیل دقت و تکرارپذیری آن به ویژه برای آزمایش انطباق مقرراتی مؤثر است. آماده سازی نمونه اغلب شامل فیلتراسیون برای حذف ذرات است و ممکن است از پیش تغلیظ برای تشخیص سطوح ردیابی استفاده شود. علیرغم قابلیت اطمینان آن،ای سی به اپراتورهای ماهر و تجهیزات تخصصی نیاز دارد که آن را به منابع فشرده تبدیل میکند.
کروماتوگرافی مایع – طیف سنجی جرمی (LC-MS)
کروماتوگرافی مایع – طیف سنجی جرمی ترکیبی از کروماتوگرافی مایع برای جداسازی و طیف سنجی جرمی برای تشخیص است که حساسیت و ویژگی استثنایی را برای تجزیه و تحلیل برومات ارائه میدهد. این روش به ویژه برای تشخیص سطوح برومات در ماتریسهای آب پیچیده مفید است. حتی در حضور مواد مزاحم، کمیت دقیق برومات را ممکن میکند.
آماده سازی نمونه شامل فیلتراسیون است که گاهی با مشتق سازی همراه است تا قابلیت تشخیص را افزایش دهد. در حالی که LC-MS بسیار موثر است، هزینه بالای آن و نیاز به اپراتورهای متخصص، استفاده از آن را به آزمایشگاههای تخصصی محدود میکند. پیشرفتها در فناوری دسترسی را بهبود میبخشد و LC-MS را به یک ابزار مهم در ارزیابیهای زیست محیطی و نظارتی کیفیت آب تبدیل میکند.
آنالیز اسپکتروفتومتری
اسپکتروفتومتری روشی مقرون به صرفه برای اندازه گیری برومات در آب آشامیدنی با تکیه بر تعامل آن با معرفهای خاص برای ایجاد تغییر رنگ است. شدت رنگ حاصل که در یک طول موج مشخص اندازه گیری میشود، با غلظت برومات در ارتباط است. معرفهای رایج شامل رنگهای کروموژنیک یا یدید هستند که با برومات واکنش داده و محصولات قابل تشخیص تولید میکنند.
در حالی که این آزمون حساسیت کمتری نسبت به تکنیکهای کروماتوگرافی دارد، اما برای ارزیابیهای اولیه یا نظارت معمول در تنظیمات با منابع کم مناسب است. محدودیتهای این روش شامل تداخل سایر ترکیبات و حد تشخیص بالاتر است که آن را برای انطباق دقیق مقرراتی ایده آل نمی کند.
الکتروفورز مویرگی (CE)
الکتروفورز مویرگی یک تکنیک همه کاره برای آنالیز برومات است که از مهاجرت یونها تحت میدان الکتریکی در داخل یک لوله مویرگی استفاده میکند. برومات بر اساس نسبت بار به اندازه آن جدا شده و از طریق سنسورهای UV یا رسانایی شناسایی میشود.
الکتروفورز مویرگی تجزیه و تحلیل سریع را با حداقل آماده سازی نمونه و مصرف کم معرف ارائه میدهد. این به ویژه برای آزمایش در مقیاس کوچک که در آن توان و دقت نمونه مورد نیاز است مؤثر است. با وجود این مزایا، الکتروفورز مویرگی در مقایسه با تکنیکهای پیشرفته مانند LC-MS حساسیت محدودی دارد و پذیرش آن به دلیل نیاز به تجهیزات تخصصی و تخصص فنی محدود شده است.
روشهای الکتروشیمیایی
روشهای الکتروشیمیایی شامل ولتامتری و آمپرومتری برای تشخیص برومات بر اساس احیا یا اکسیداسیون الکتروشیمیایی آن استفاده میشود. این تکنیکها شامل اندازه گیری جریان تولید شده توسط برهم کنش برومات با الکترود تحت ولتاژ کنترل شده است. حسگرهای الکتروشیمیایی با ابزار دقیق نسبتا ساده، تجزیه و تحلیل سریع و در محل را ارائه میدهند.
روش الکتروشیمیایی مقرون به صرفه و مناسب برای نظارت معمول است. با این حال، ممکن است فاقد حساسیت و ویژگی روشهای کروماتوگرافی باشد. پیشرفت در مواد الکترود، مانند کربن اصلاح شده یا الکترودهای طلا، قابلیتهای تشخیص را بهبود بخشیده است و این رویکرد را به طور فزایندهای برای تجزیه و تحلیل کیفیت آب مرتبط میکند.
اندازه گیری برومات در آب آشامیدنی در آزمایشگاههای مجهز رسوب آب
آزمایشگاههای مجهز شرکت رسوب آب از تکنیکهای تحلیلی پیشرفته برای اندازه یری سطوح برومات در آب آشامیدنی استفاده میکنند و از رعایت استانداردهای ایمنی اطمینان میدهند. رسوب آب با پیروی از دستورالعملهای بین المللی و مقامات نظارتی داخل کشور، بالاتریک کیفیت خدمات را ارائه میدهد. ما پیشرفتهترین تجهیزات و کارآزمودهترین پرسنل را در آزمایشگاه آب و پساب داریم. برای کسب اطلاعات بیشتر برای انجام تستها و آزمونهای پارامترهای کیفی آب با تیم مشاوران ما از طریق شماره ۷۷۶۴۶۱۰۲-۰۲۱ تماس بگیرید.