استاندارد آب آشامیدنی

استاندارد آب آشامیدنی

استاندارد آب آشامیدنی چیست؟ بررسی استاندارد pH آب کشاورزی چگونه است؟ بررسی استاندارد ملی آب مقطر چگونه انجام می شود؟ آب آشامیدنی به آبی گفته می شود که دارای خواص و استانداردهای فیزیکی و شیمیایی باشد. آب آشامیدنی استاندارد، برای تهیه غذا و استفاده های روزمره مناسب می باشد. به طور میانگین در بیشتر کشورهای جهان، آب لوله کشی منازل از استانداردهای لازم و بهداشت مناسب برخوردار می باشد. این در حالی است که برای بررسی استاندارد آب آشامیدنی باید از پارامترهای مختلفی استفاده نمود. با این وجود در حال حاضر نزدیک به ۲ میلیارد نفر از مردم کره زمین از نعمت آب آشامیدنی سالم محروم می باشند. در این مطلب استاندارد آب صنعتی، استاندارد آب آشامیدنی بسته بندی شده، استاندارد آب معدنی و… را بررسی می نماییم. سپس یکی از بهترین آزمایشگاه های آنالیز استاندارد آب را معرفی می کنیم.

آزمایشگاه آب

استاندارد پارامترهای آب آشامیدنی و ویژگی های آن

استانداردهای آب آشامیدنی ایران به عوامل مختلفی وابسته خواهد بود. بر این اساس می‌توان به برخی از مشخصات اشاره نمود که وجه تمایز آب آشامیدنی سالم و ناسالم خواهند بود. واقعیت این است که آب سالم یکی از نیازهای ضروری بدن انسان است. با این وجود آب لوله کشی هیچ وقت استاندارد های آب سالم را نخواهد داشت چرا که بر اساس بررسی های انجام گرفته آب آشامیدنی لوله کشی سرطان زا می باشد. یکی از اصلی ترین دلایل این موضوع این است که استاندارد سختی آب آشامیدنی لوله کشی بالاتر از ۲۰۰ می باشد. به همین دلیل پس از جوشاندن آب، املاح آن رسوب می کنند و اثرات منفی را بر روی سلامتی انسان می گذارند.

با این وجود پارامترهای مختلفی برای تعیین استاندارد آب آشامیدنی در نظر گرفته شده است. این استانداردها شامل مواردی هستند که در ادامه به آنها اشاره می کنیم. بر اساس استاندارد آب آشامیدنی، تصفیه املاحی مانند شن، ماسه و… ضروری است. علاوه بر این یکی از اصلی ترین شاخصه های آب آشامیدنی استاندارد، تصفیه کلر، آرسنیک، نیتریت و نیترات می باشد. آب آشامیدنی باید فاقد بو بوده و از املاح مفیدی مانند سدیم و غیره برخوردار باشد. با توجه به موارد فوق می توان استاندارد آب آشامیدنی ۱۰۱۱، استاندارد آب آشامیدنی ۱۰۵۳ و… را نیز بررسی نمود که در ادامه به آنها اشاره می کنیم.

بررسی استاندارد آب آشامیدنی ۱۰۱۱

به طور کلی بر اساس استاندارد آب آشامیدنی ۱۰۱۱، آب آشامیدنی باید عاری از میکروارگانیسم های بیماری زا باشد. بر این اساس می توان به انتروویروس ها، ارگانیسم های آزادزی، تک یاختگان بیماری زا و کرم ها اشاره کرد. علاوه بر این اشرشیاکلی نیز باید از آب جدا شده و مورد بررسی قرار گیرد.

با بررسی اشرشیاکلی آلودگی مدفوعی مشخص خواهد شد با این حال بررسی دقیق باکتری های کلیفرم گرماپای نیز می تواند شاخص مناسبی برای تشخیص آلودگی های مدفوعی باشد. میزان پی اچ آب نیز باید عددی بین شش و نیم تا نه را نشان دهد. مطابق با استاندارد پارامترهای آب آشامیدنی میزان کلر باقیمانده نیز نیم ساعت پس از اتمام آبرسانی باید عددی بین پنج دهم تا هشت دهم میلی گرم در یک لیتر آب باشد. با تمام این تفاسیر باید توجه داشت که برای بررسی و تعیین علت آلودگی آب می توان از کلستریدیوم های احیاء کننده سولفیت و انتروکوک های مدفوعی نیز استفاده نمود.

در بررسی های صورت گرفته بین کلستریدیوم، کلیفرم ها و انتروکوک ها مشخص شده است که کلیفرم ها و انتروکوک ها در برابر برخی از عوامل شیمیایی و فیزیکی مقاوم بوده و اسپور آنها به مدت طولانی در آب باقی خواهد ماند. به همین دلیل وجود موارد مذکور می تواند نشانه مهمی از کافی نبودن تصفیه باشد. با این حال باید توجه داشت که برای افزایش سرعت فرآیند های یاد شده، بررسی و جستجوی اشرشیاکلی و کلیفرم های گرماپای بهتر خواهد بود. نکته مهمی که ذکر آن ضروری به نظر می رسد این است که چنانچه با انجام فرآیند های لازم، آب عاری از باکتری باشد به این معنی نخواهد بود که آب قابل شرب است چرا که ممکن است با کرم یا ویروس ها آلوده شده باشد. به همین دلیل باید تمام مراحل لخته سازی، انعقاد، ته نشینی، گندزدایی و صاف سازی انجام شود تا آب قابل استفاده شود.

یکی از اصلی ترین علت های انجام کامل این فرآیندها این است که میکروارگانیسم های آب به دو دسته کلی تقسیم بندی می شوند که دسته اول آن به صورت دائمی در آب زندگی می کنند. به همین دلیل اهمیت گندزدایی کردن آب در این مرحله مشخص می شود. با این حال گندزدایی آب نیز به طور کامل نمی تواند خطرات و آلودگی ها را از بین ببرد. برای نمونه می توان به گندزدایی با استفاده از کلر اشاره نمود که دارای محدودیت خواهد بود.

بررسی استاندارد آب آشامیدنی ۱۰۵۳

از دیگر استانداردهایی که برای آب آشامیدنی در نظر گرفته شده است، استاندارد آب آشامیدنی ۱۰۵۳ است که در ادامه به اختصار آن را بررسی می نماییم. مطابق استاندارد آب آشامیدنی آب شرب باید فاقد هرگونه بو و طعم باشد. ظاهر آب باید مناسب بوده و فاقد شن یا آلودگی های قابل مشاهده باشد. حداکثر کدورت مجاز آب، پنج خواهد بود. به علاوه بر اساس استاندارد آب آشامیدنی ۱۰۵۳، رنگ آب نیز بیشتر از بیست نباید باشد. مواد شیمیایی آلی سمی باید در اندازه های مجاز باشند و سموم دفع آفت ها در آب های آشامیدنی هر منطقه باید مطابق با سموم مجاز تعیین شده توسط سازمان حفظ نباتات بررسی شوند. این میزان نباید از مقدار اعلام شده توسط سازمان بهداشت جهانی بیشتر باشد. با تمام این تفاسیر با در نظر گرفتن استاندارد میکروبی آب آشامیدنی می توان آب سالم و مناسبی را در اختیار مردم قرار داد که فاقد هرگونه مواد مضر و خطرناک باشد.

معرفی آزمایشگاه رسوب آب

امروزه آزمایشگاه های متعددی در زمینه آنالیز استاندارد آب آشامیدنی فعالیت می نمایند. آزمایشگاه رسوب آب یکی از بهترین آزمایشگاه هایی می باشد که در این زمینه تاسیس شده است. آزمایشگاه رسوب آب با همکاری سازمان ملی استاندارد ایران، سازمان دامپزشکی و سازمان حفاظت محیط زیست گام مهمی را در زمینه آنالیز کامل آب، فاضلاب و پساب برداشته است. این آزمایشگاه با در دست داشتن گواهینامه ۱۷۰۲۵ به عنوان یکی از بهترین آزمایشگاه های حال حاضر کشور شناخته می شود.